Een week na wat we nog altijd Prinsjesdag noemen, is het duidelijk dat onze huidige, demissionaire regering terugtrekkende bewegingen aan het maken is en niet over haar graf wil regeren. En zo hoort het ook. Als demissionair kabinet pas je netjes op de winkel en geef je ruimte aan de nieuwe lichting. Nu er in Den Haag een ware aardverschuiving aan het plaatsvinden is, en niemand nog enig idee heeft welke kant die verschuiving op gaat, wordt er aan alle kanten druk gespeculeerd over de toekomst van Nederland.
Zonder een politieke positie in te willen nemen, kunnen we gerust stellen dat er iets moet veranderen in ons land. We moeten huizen bouwen voor de volgende generaties. We zullen goed moeten kijken naar de koopkracht van de mensen en ervoor zorgen dat iedereen de rekeningen kan blijven betalen. Er ligt een belangrijke taak om de zorg op niveau en betaalbaar te houden. Gezien alle ellende in de rest van de wereld zullen we onze verantwoordelijkheid op een verantwoorde manier moeten blijven nemen bij de opvang van vluchtelingen. En dat alles op een manier waarbij we mens, dier en natuur zoveel mogelijk sparen en zorgen voor herstel van het ecologisch systeem.
Wat ook wel duidelijk is geworden, is dat de mensen het Haagse haantjesgedrag goed zat zijn. Dat kun je tot uitdrukking brengen door iedere dag op de A12 te gaan zitten, maar wat ook kan, is om dat straks, in november, te laten horen bij de gang naar de stembus. Ik denk dat het tijd is voor een andere wind. Als zeiler weet ik als geen ander dat het soms heel fijn is als de wind eens uit een andere hoek komt. Het geeft een heel nieuwe blik op de horizon en brengt doelen die tot dan toe onhaalbaar leken, ineens veel dichterbij.
Het is altijd lastig om een concreet stemadvies uit te brengen, maar in zijn algemeenheid denk ik dat ons land gebaat is bij een wat socialer beleid. Dat klinkt misschien wat vaag, want sociaal beleid kan uit alle politieke windstreken komen. Ik heb het meer over een bepaalde energie die ik zo vaak mis. De wat zachtere, feminiene energie die, zowel uit mannelijke als uit vrouwelijke hoek, zo vaak wordt overschaduwd door masculiene powerplay. Ik wil dus oppassen om te zeggen: stem op een vrouw, want dat is geen garantie op een medemenselijker beleid.
Stem wel op iemand die oog heeft voor ‘de menselijke maat’ die Nederland toch een beetje is kwijtgeraakt. Laten we eerlijk zijn. De Nederlandse economie draait op de toppen van haar kunnen. Samen kunnen we ervoor zorgen dat we al die knaken wat gelijkmatiger gaan verdelen. Laten we ervoor zorgen dat onze jeugd het goed heeft. Veel jongeren hebben het zwaar, mogen niet stemmen en moeten met lede ogen aanzien hoe wij er een potje van hebben gemaakt. Kijk eens naar al die mensen die dag in dag uit werken en hun zuurverdiende geld zien verdampen in de energierekening, de boodschappen, brandstof, kleding en af en toe een kopje koffie op een terrasje. En dan onze ouderen, die afhankelijk zijn van goede zorg, aan het vereenzamen zijn en voornamelijk wachten op hun einde. Laten we ook oog hebben voor die ondernemers, die iedere dag met hun poten in de klei staan en bijzonder zware jaren achter de rug hebben.
Ik ben van de generatie die eigenlijk vrij weinig heeft meegemaakt. Geboren in 1970, opgegroeid in de jaren ‘80 en ‘90. Ik wil niet de ouwe lul zijn die roept dat vroeger alles beter was, maar ik vond Nederland toen wel een leuker land, gezelliger. Onze minister-president mogen we helaas niet zelf kiezen, maar wat zou Nederland gebaat zijn bij een leuk, gezellig wijf. Mag je dat nog zeggen?
Een sterke vrouw, zo één die niet ‘haar mannetje hoeft te staan’, maar de boel overziet en voelt wat er nodig is om Nederland beter te maken. Een vrouw die de burgers weer het gevoel geeft dat ze ‘s nachts rustig kunnen gaan slapen en weten dat er over hen gewaakt wordt. Iemand die midden in de samenleving staat en niet op die paternalistische manier mooie praatjes verkoopt en de boel weglacht. Ja, we zijn een gaaf land, maar helaas wordt dat niet meer door iedereen zo gevoeld. Dat klopt niet, dat hoeft niet en dat mag niet!
Weet je, stem toch maar op een vrouw…maar wel op de juiste!
__________________________________________________________________________________________________
Over de auteur
Mark Doorn is copywriter, columnist en publicist, en sinds juli 2023 werkzaam bij Firma Twist. Als schrijver is hij altijd op zoek naar de juiste tone of voice om de mensen te raken in hun hart en in hun hoofd: "Als we minder zouden reageren vanuit onze onderbuik denk ik dat we elkaar beter kunnen horen en zien en raken we de verbinding met elkaar minder snel kwijt."